A empresa: concepto, elementos e obxectivos (página 2)

Sector primario: obteñen os seus bens directamente da natureza como as pesqueiras, agrícolas, gandeiras e forestais. Exemplos: PESCANOVA ( captura de peixe); empresa que corta madeira e almacenaa

Estructura que permite coordinar tódolos elementos da empresa (humano, material) coa finalidade de conseguir a máxima eficiencia, utilizando para elo normas e relación de tipo xerárquico, comunicativo e delimitando a responsabilidade e autoridade de cada un dentro de esa estructura.

FASES:

• Identificación e clasificación das actividades precisas para alcanzar os obxectivos previamente establecidos.

• DIstribución das activades entre os diferentes grupos humanos que conforman a estructura da empresa, é dicir asignación dos diferentes niveis de competencia, responsabilidade e autoridade.

• Coordinación:das relacións e comunicación entre os distintos membros da organización, é dicir, delimitan do dos responsables que quenes se deben recibir ordes, ante quenes se poden plantexar propostas e cales son os órganos fronte aos que se deben rendir contas.

Os principios organizativos permiten estructurar a empresa. Podemos falar de:

• Unidade de obxectivo: toda empresa debe loitar por acadar un único obxectivo

• Unidade de mando: as instruccións de dous ou mais xefes non deben entrar en conflicto

• Alcance de control: é necesario determinar o número de persoas que un xefe pode dirixir, controlar e coordinar con efectividade.

• Delegación de autoridade e responsabilidade: a delegación consiste en asignar unha tarefa propia a un subordinado, darlle liberdade e responsabilidade para desenvolvela, baixo o control do resonsable.

• Principio de xerarquía: debe existir unha liña clara de autoridade que permita establecer relacións xerárquicas coas que delimitar a responsabilidade de cada individuo

• Principio de división e especialización do traballo: a especialización é unha consecuencia lóxica da división do traballo. Dividir o traballo significa fraccionar unha actividade en tarefas mais sinxelas, co que se conseguirá maior eficacia e por tanto maior productividade. A división vai permitir:

A realización de actividades complexas para realizar unha soa persoa, por motivos materiais, físicos ou de coñecemento, fai que se dividan e así poidan asumilos varios traballadores especializados.

Aproveitamento de habilidades e destrezas de cada individuo, permite desenvolver mellor unhas tarefas que outros

• Principio de motivación e participación do persoal, a motivación do persoal, así coma a súa integración e participación na empresa son aspectos a ter en conta ca vez máis pola organización.

Tendo en conta o grao de delegación que hai en toda organización

• Organización descentralizada, require unha rede de coordinación entre as diferentes partes de empresa, co fin de evitar duplicidade nas operacións. Pode chegar o descentralizarse por:

• Alivio de carga de traballo o nivel directivo superior.

• Facilitar a diversificación de actividades e tarefas.

• Toma de decisións no lugar, tempo e nivel xerárquico apropiado.

• Aproveitar ideas e iniciativas do persoal.

• Organización centralizada, a autoridade e responsabilidade atópase nos niveis superiores da organización, as decisións importante son tomadas por poucas persoas. A centralización é precisa cando:

• Facilitar a dirección persoal da empresa, sobre todo nas empresas pequenas e nas primeiras fases de desenvolvemento.

• Nas situacións e emerxencia, as decisións deben tomarse de forma rápida.

• A organización centralizada pode presentar problemas de coordinación e comunicación horizontal entre os diferentes departamentos.

Tendo en conta as relacións entre os diferentes grupos:

• Organización formal, as relacións entre grupos están definidas e identificadas e as activades de cada membro están perfectamente delimitadas, así coma súa responsabilidade e autoridade.

• Organización informal, rede de relacións persoais e sociais non establecidas pola organización, senón que se produce de forma espontánea cando as persoas se relacionan entre si.

TIPOS DE ESTRUCTURAS ORGANIZATIVAS

• En liña, basase no principio de unidade de mando, e dicir, autoridade directa do xefe sobre os seus subordinados. As ordes nacen na alta dirección e logo van descendendo ata os niveis inferiores. Nesta estructura as comunicacións son moi lentas, ademais presentan problemas de flexibilidade para adaptarse aos cambios do contorno. Ex: organización militar, empresas pequenas...

• En liña e staff, combinase a relación de autoridade directa coa consulta e asesoramento dos departamentos chamados staffs. Os directivos destes, teñen autoridade sobre os directivos en liña. A función dos staffs é a relación de tarefas especializados que non realizan os outros departamentos. Ex: control de calidade, I+D, auditoría interna (control de toda a organización da empresa).

• En comite, a autoridade e responsabilidade son compartidos conxuntamente por un grupo de persoas. Poden se de caracter permanente ou circunstancial. A toma de decisións soe ralentizarse.

• EStructura divisional, consiste na descentralización das súas actividades operativas e funcionais. Desta descentralización xorden unha serie de divisións que soen responder a algún dos seguintes criterios:

• División por productos

• División por clientes

• DIvisión por territorios ou zonas xeográficas

• MATRICIAL, estructura organizativa de caracter flexible e capacidade para afrontar problemas importantes e na que especialistas de diferentes partes da organización se unen para proxectos específicos. Empregase conxuntamente CIA estructura en liña e staff. Ex. Misións espaciais....

• Funcional, a organización estructurase ao redor das diferentes funcións que se levan a cabo na empresa. Cada función diríxea un especialista (principio de especialización) e cada persoa deberá recibir ordes só dun xefe (principio de unidade de mando). Por enriba dos responsables de cada area atópase a alta dirección. E unha estructura polo xeral centralizada, co cal, pode presentar problemas de coordinación e comunicación.

• Organización en trebol, esta organización ten en conta a evolución do emprego e trata de reducir os custos fixos a través da contratación.

• Traballo profesionaL,realizan tarefas que requiren unha formación e especialización profesional. Forman parte da estructura da organización. Núcleo de traballadores mais pequenos e altamente cualificado. Deben estar ben retribuídos.

• Traballo flexible, formado por traballadores cunha formación elemental, fáciles de sustituir e en xeral realizan tarefas repetitivas e de apoio a principal. O traballo soe ser temporal ou parcial. Non ten porque se un grupo ben retribuído xa que son postos de fácil cobertura.

• SUbcontratación, empresa allea a organización que a súa retribución vai en función da calidade e os resultados obtidos. Tratase de traballos necesarios pero non esenciais. Soe resultar máis cómoda e barata.

• Alta dirección, formada por poucas persoas que se encargan da coordinación das outras partes da organización e da toma de decisións.

Organigrama: representación gráfica da estructura formal da organización.

Tipos:

• Atendendo a súa finalidade

• Organigramas informativos, representan a totalidade da estructura organizativa da empresa, sen entrar en detalle.

• Organigrama analíticos, representan a totalidade da estructura organizativa da empresa. Deben se o máis precisos e detallados posibles.

• Atendendo a súa forma gráfica

• Organigrama concéntrico ou radial. Os niveis de maior categorías aparecen no centro do organigrama e os restantes figuran o seu arredor.

• Organigrama horizontaL, os niveis de maior categoría aparecen a un lado, polo xeral a esquerda.

• Organigrama vertical, os niveis de maior categoría aparecen na parte superior do organigrama e os restantes por debaixo del.

• Organigrama piramidal, consiste en representar unha pirámide divida horizontalmente en varias partes que representan diferentes niveis de autoridade.

• Organigrama escalar, a organización divídese en departamentos e subdepartamentos.

• Organigrama en lambda, supón mixturar organigramas horizontais e verticais. É útil cando a organización ten dividida a súa actividade nunha serie de areas xeográficas.

• Atendendo a súa extensión

• Organigramas xerais, aportan visión en conxunto da empresa,

• Organigramas parciais ou de detallE, aportan unha visión dunha ou varias areas da empresa que se queren destacar do resto da organización.

• Atendendo o seu contido

• Organigramas estructurais: representan as áreas da empresa e as súas conexións

• Organigramas funcionais: completan aos organigramas estructurais engaden as áreas da empresa as súas funcións

• Organigramas de persoal: conteñen a denominación do departamento ( nome e rango da persoa responsable)

Diferentes grupos de persoas e actividades que gozan dunha certa autonomía para o desempeño dunha serie de funcións.

A DEPARTAMENTALIZACIÓN

Consiste en dividir á empresa en diferentes departamentos, é dicir, en diferentes grupos de persoas e actividades que gozan dunha certa autonomía para o desempeño dunha serie de funcións. A departamentalización está relacionada coa estructura organizativa da empresa e pode representarse a través de organigramas. Tipos de departamentalización:

• Departamentalización xeográfica: existen uns departamentos centrais dos que dependen os demais distribuídos por zonas xeográficas.

• Departamentalización por clientes e por canles de distribución: realizase en función das características dos clientes ou en función dos intermediarios que utilizan para a distribución do producto.

• Departamentalización por funcións: fórmase atendendo ás funcións fundamentais

• Departamentalización por productos ou servizos: dáse en empresas que ofrecen productos ou servizos ben diferenciados. Crean departamentos atendendo ás diferentes liñas ou gamas de producción.

• Departamentalización por procesos: distribue o persoal e os recursos de acordo coas diferentes fases do proceso

• Outras departamentalizacións

Alicia V. M.

alicia-vm[arroba]hotmail.com