Resumo A Esmorga
5433 palabras
22 páginas
Resumo por capítulos: A esmorgaCapítulo 1
Cibrán comeza falando de cómo se reconciliou coa sua muller, A Raxada. O sábado esta fora buscalo ás obras, xa que é picapedreiro, para facer as paces; e Cibrán aceptou e foi con ela a casa, por ela e polo seu fillo. Na casa, Cibrián e a súa amante, que é prostituta, tiveron sexo para reconciliarse. Logo, o seu fillo dille que lle gusta moito cando el está na casa. Cibrán conta que o doctor díxolle que a Raxada tiña una doenza que podía dar no eivamento, e que ten que botar man dela e do seu fillo, porque senón ao fillo Lévano as Hermanitas do Hespicio.
Logo disto, saíu cara o seu traballo, na carreteira. Gaña 6 reais ao día.Tiña que estar as sete en Ervedelo, xa que estaban construíndo unha …ver más…
Cibrán quería ficar, pero a tía Esquilacha díxolle que os outros dous comezaban a ter moi mala pinta, e que ese era un sitio de tratantes e feirantes, e e aconselloulle ir a casa da súa nai o á da Raxada. Pero, como cando camiñaba os pés doíanlle moito, a tía Esquilacha fíxolle meter os pés nun caldeiro e untoulle manteiga de cerdo e mais cousas. Logo entraron os outros dous e fíxeronlle burlas dicindo que tivera sexo coa tía Esquilacha.Chegaron dous axentes da Guardia Civil, e os 3 amigos liscaron. Puxéronse debaixo dunha ponte, porque a noite estaba cerca e chovía. O Bocas e o Milhomes botaron a durmir e espertaron unha hora despois. Dixeron ir ao xardín dos Andradas, xa que se dicía que unha señora, polas mañás, dáballe comida aos paxaros.
Cibrán tiña oído o conto de don Fernando de Andrada e a súa muller. Era o vinculeiro dunha familia na que morreran todos. Dicíase del que era un bo mozo, que sabía todas as falas do mundo, que estivera nunha guerra… Ese mozo agora voltara a Auria a facerse cargo do seu herdo, e trouxera unha moza moi fermosa con el, pero dende que voltara, facía 12 anos, pechou as portas e ninguén o vira máis. Contrataba criados que non eran de aí e mudábaos cada ano.
Sen embargo, tíñase dito que facía viaxes cada tempada co persoal, agás coa dona, da que nunca se volveu saber. Algúns dicían que era un castigo, outros que entolecera de verse tan despreciada, outros que lle dera morte…
O Milhomes